tears for fears

Ferit fotoğraflari beğenmedi. Ama yapacak birsey yok Feritciğim, ben çok beğendim fotolarımı, hatta bak sana inat iki tane koyacağım buraya... :)

Dün gece bir yirmi beş yıl geriye gittim.

Annem yoğun çalışan bir üst düzey bürokrattı, böyleyken de beni anneannem büyüttü ilkokul sonuna kadar. Anneannemin müthiş bir matematik kafası vardı zehir gibiydi. Bana okuldan döndükten sonra değişik mamalar yapardı. En sevdiklerimden biri ise, o minicik iki kara saplı sahanda yaptığı mama idi. Yeşil biberi, domatesi doğrar minicik, tereyağı ile çevirir ve pişmeye yakınken de içine bolca lor koyardı, havasındaysa da azıcık sucuk dilimlerdi. Ekmeğin köşesi ile yumulurdum. Ne güzeldi tadı. Dün aynısından yaptım, domates ve biber organik olsa bile, bir tat eksikti sanki. İçim buruldu. Anneannemi özledim.

classical cooking the modern way

Bjork'um yeni albümünü bitirmiş, uğraşmış, şahaneler yaratmış, adını Volta koymuş, 3 tane mix bile sıkıştırmış. The dull fame of desire'da bence Bjork'un sesine, tarzına cok yakışan bir ses var, Anthony +the Johnsons'ın Anthony'si. Kapari ve ton balığı gibi uyumlu olmuşlar.

Ben konuyla alakasız resimler post etmeyi seviyorum. Bu fotoğrafta çok eski iki arkadaş var, kup griye ve aylin. Çocukluklarından tanışıyorlar, hep Baylan'da buluşuyorlar. Ben bunu annemin gençlik anılarından bilip, İstanbul'a taşınıp, Aylinciğimle tanışınca tanıdım ve tabii ki çok sevdim. Özel bir tadı, yakın bir dostla paylaşınca daha etkili oluyor sanırım. Bir de yanında o yılların Gaggia'sından çıkmış kahve varsa di mi... Aylinciğim, sanat ruhlu zarif insan, fulltime çalışmaya geri döndüğü için haftaiçi kahve keyiflerimizi haftasonuna taşıdık, ben de haftaiçi kahvemi yalnız içiyorum şimdi.